Η ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΜΑΡΙΑ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
Χαραλάμπους Νεοφύτου
Πρεσβυτέρου
Πρόλογος
Στην κορυφή των αγίων μορφών του Χριστιανισμού
, πιό ψηλά άπ’ όλους τους οσίους καί ομολογητές, τους πατέρες καί μάρτυρες,
τους προφήτες καί άποστόλους, άλλά καί άπό τους άγγέλους άκόμη βρίσκεται ή
ολόλαμπρη μορφή τής ύπεραγίας Θεοτόκου, άφοΰ αυτή είναι ή «Τιμιωτέρα των
Χερουβείμ καί ενδοξότερα των Σεραφείμ».
Ή Παναγία μας υπήρξε ή «ευλογημένη εν
γυναιξίν», τό εκλεκτό δοχείο του Αχώρητου Θεού διότι:« τόν άχώρητον εν παντί, έχώρεσεν εν
γαστρί» καί έγινε «πλατυτέρα τών ουρανών».
Ή μοναδική αυτή τιμή που έκαμε ό πανάγαθος
Θεός στή Θεοτόκο Μαρία προκαλει έκπληξη στον κάθε καλοπροαίρετο ερευνητή τής
προσωπηκότητάς της. Καί προβάλλει μόνο του τό ερώτημα: Γιατί ό Πάνσοφος Θεός προτίμησε
τήν ταπεινή Μαρία άπό τόσες άλλες νέες γυναίκες; Τί τό ιδιαίτερο καί ξεχωριστό
είχε αυτή άπό τίς άλλες; Γιατί ό Αρχάγγελος Γαβριήλ προσπέρασε τά μέγαρα, καί
τ’ άλλα άρχοντικά τών διαφόρων φημισμένων μεγαλουπόλεων καί κατευθΰνθηκε στό
φτωχικό σπίτι τής άσημης πολίχνης Ναζαρέτ;
Τήν άπάντηση στό ερώτημα αυτό μάς τή δίνει
ή προσφώνηση του Αρχαγγέλου: «Χαιρε
κεχαριτωμένη Μαρία...». Φορτωμένη χάριτες, περιβόλι τών άρετών ή καρδιά της,
ήταν ή διαλεκτή άνάμεσα στίς διαλεκτές.
Οί άρετές τής Παναγίας μας έφεραν τόν
Ύψιστο Θεό στη γή γιά νά σώσει τόν κόσμο. Κανένας άλλος άπόγονος τής Εΰας δεν
ευεργέτησε τόσο την άνθρωπότητα, όσο ή στοργική Αυτή Μητέρα του Θεοΰ. Ύπόφερε
αυτή καί ταλαιπωρήθηκε γιά τη σωτηρία ολόκληρης τής άνθρωπότητας.
Γνωρίζει όμως ό πολύς κόσμος ποια ύπήρξεν
ή Θεοτόκος, ποιές οί προτυπώσεις της στην Π. Διαθήκη, ποια ή ζωή καί ή άποστολή
της, ποιές οί συκοφαντίες εναντίον της άπό τους εχθρούς τής ορθόδοξης πίστης
μας; Τό πρόσωπο τής Θεοτόκου είναι αυτό που τόσο άγαποΰμε, άλλα καί τόσο άγνοοΰμε.
Βέβαια, « τό μέγα τής Θεοτόκου μυστήριον
καί διανοίας καί γλώσσης έστίν άνώτερον» σημειώνει ό άγιος Βασίλειος
Σελεύκειας. Αλήθεια ποιος νους, όσο ιδιοφυής κι άν είναι, μπορεί νά υμνήσει
επάξια τό μεγαλείο τής Παναγίας; Ποια πέννα όσο δόκιμη κι άν είναι μπορεί νά
περιγράφει την ψυχική ομορφιά Εκείνης, που έγινε ή Μητέρα του Παντοκράτορα
Θεοΰ;
Ό ταπεινός πρεσβύτης του Θεοΰ, ό σεβαστός
π. Χαράλαμπος Νεοφύτου προσπαθεί φιλότιμα, μέ τη μικρή αυτή μελέτη του, νά
δώσει άπαντήσεις καί νά φωτίσει τίς διάφορες πτυχές τής προσωπικότητας τής
Παναγίας. Ή εργασία αυτή δέν έχει επιστημονικές άξιώσεις. Έχει τό χαρακτήρα
λαϊκής δογματικής καί άπευθΰνεται στό εύρΰ κοινό.
Πιστεύω δτι οί ευσεβείς άναγνώστες θά
ώφελειθοΰν άπό τή μελέτη του μικρού αυτού
βιβλίου, θά άγαπήσουν περισσότερο την Παναγία μας καί θά προστρέξουν με
μεγαλύτερη εύλάβεια σ’ Αυτή γιά νά ζητήσουν τή χάρη, τή προστασία καί βοήθειά
Της.
Στέλιος Θεοφάνους Θεολόγος
2. Εισαγωγή
Ή αγία Γραφή ελάχιστες πληροφορίες μάς
δίνει γύρω άπό τή ζωή τής Παρθένου, τής Παναγίας Μητέρας του Κυρίου μας. Οί
Ευαγγελιστές, άναφέρουν μόνον εκείνα τά γεγονότα που έχουν σχέση μέ τό μεγάλο
μυστήριο τής σωτηρίας του κόσμου καί παραλείπουν νά μάς ενημερώσουν γιά τίς
διάφορες πτυχές τής ζωής της. Γιά τό λόγο αυτό ή Εκκλησία, προκειμένου νά
ενημερώσει τους πιστούς της γιά τίς διάφορες πτυχές τής ζωής τής Παρθένου
Μαρίας, έστρεψε τήν προσοχή της στίς διάφορες παραδόσεις τής εποχής που έζησε ή
Παρθένος.
Οί πηγές αυτές είναι τά λεγόμενα
«Απόκρυφα». Κυρίως χρησιμοποίησε τό «Πρωτοευαγγέλιο» τό λεγόμενο « του
Ιακώβου». Τά κείμενα αυτά, αν καί στερούνται «κανονικότητας», εντούτοις
παρέχουν πολλά στοιχεία που ρίχνουν φως στά διάφορα στάδια τής ζωής τής
Παρθένου Μαρίας. Τά στοιχεία αυτά χαρακτηρίζονται άπό τόν Κωνσταντίνο
Καλλίνικο, σάν «μαργαριτάρια σκεπασμένα άπό σκουπίδια»: «Γνωρίζω ότι εις τά
σελίδας των άποκρΰφων ώς μαργαριται υπό σκύβαλα γεράσμιαι τινές πανάρχαιαι
παραδόσεις είναι έντεθαμμέναι, ταΰτας δέ καί ή μεσήλιξ κατ’ άνατολάς καί δυσμάς
Εκκλησία, άπεδέχθη οίκοδομήσαι επ’ αύτών...όλόκληρον τόν Θεομητορικόν κύκλο της
τόν άποτελοΰντα άναπόσπαστο τμήμα τής λατρείας της». Αυτά τά μαργαριτάρια, ή
Εκκλησία άνέσυρε, τά καθάρισε καί σύμφωνα μ’ αυτά έκτισε όλο τό θεομητορικό
κύκλο των εορτών.
Αυτή τη μεμαρτυρημένη συνείδηση τής
Εκκλησίας μας θά άκολουθήσομε σ’ αυτή τη μικρή προσπάθειά μας, γιά νά
παρουσιάσομε στους απλούς χριστιανούς μας τά διάφορα στάδια καί γεγονότα τής
ζωής τής Παναγίας μας, γιά νά την έχουν παράδειγμα καί νά μιμούνται τη
συμπεριφορά της κατά τίς διάφορες περιστάσεις, χαρούμενες καί θλιμμένες, άλλά
καί νά την υπερασπίζονται σωστά ενώπιον τών αιρετικών που τη συκοφαντούν
άσΰστολα.
3 . Η Παρθένος Μαρία καρπός θερμής
Προσευχής.
Ή Παρθένος Μαρία, σύμφωνα με την Παράδοση
τής Εκκλησίας μας, είναι καρπός θερμής προσευχής των άτεκνων γονέων της, τοΰ
Ιωακείμ καί τής Άννας, όπως λέγει καί ό Άνδρέας επίσκοπος Κρήτης:« Ιωακείμ ό
ιερός καί ή Άννα, δώρα προσήγαγον τοις πρίν ίερεΰσιν, καί μη δεχθέντες, άγονοι
τυγχάνοντες, δέησιν προσηΰξαντο τώ δοτήρι των όλων καί τής προσευχής αυτών έπακοΰσας,
δωρειται τοΰτοις την όντως πύλην τής ζωής ης την άγίαν τιμήσωμεν σΰλληψιν». Τό
τροπάριο αυτό περιέχει όλη την Παράδοση γιά τη σύλληψη τής Παρθένου, στην οποία
θά άναφερθοΰμε ειδικά στη συνέχεια. Λέγεται ότι ή άπουσία τής Παρθένου Μαρίας
άπό τό σκηνικό τοΰ κόσμου, καθυστερούσε τη σωτηρία τών άνθρώπων γιά έξη
χιλιάδες χρόνια.
Μέ τόν ερχομό τής Μαριάμ στόν κόσμο,
άρχισε νά υλοποιείται καί τό σχέδιο τής σωτηρίας τών άνθρώπων που περίμεναν
τόσες γενεές πριν. Έκει που ό κόσμος ζοΰσε στό πυκνό σκοτάδι τής αμαρτίας, ή
Παρθένος θά έφερνε τό φως του ουρανοί) στη γή, γιά νά διαλύσει τή σκλαβιά του
διαβόλου καί νά τόν άφοπλίσει κυριολεκτικά, νά βρει ό άνθρωπος την κατά φύση
ζωή καί τό δρόμο πρός τόν Παράδεισο. Διά τής Παρθένου έμελλε νά συμφιλιωθεί ό
ουρανός μέ τή γή, ό άνθρωπος μέ τό Θεό, νά φύγει άπό τό μέσον τό διαχωριστικό
τείχος τής παρακοής των πρωτοπλάστων. Ή Παρθένος Μαρία, μάς έδωσε τό μεγαλύτερο
δώρο, τό Λυτρωτή καί Σωτήρα μας Χριστό, ενώνοντας τόν άνθρωπο μέ τό Θεό.
Μέ την άπόλυτη άφοσίωσή της στό θέλημα του
Θεοί) καί την άξιοποίηση όλων τών άρετών της, έγινε ναός τοί) Κυρίου, άσΰγκριτα
άνώτερος άπό τό ναό τών Ιεροσολύμων, στόν όποιο καί κατοίκησε. Ή άγνότητα καί ή
καθαρότητα τής ψυχής της, σάν άλλος μαγνήτης έλκυσε τόν Ποιητή τοί) κόσμου νά
έλθει καί νά πάρει σάρκα άπό τή δική της καί ζωή άπό τό αίμα της, νά
ύποστασιαστει ό Θεός, μέσω τής Παρθένου, πράγμα που
την άναδεικνΰει «θεόν μετά Θεό». Χώρεσε
στην κοιλία της τόν άχώρητον «εν παντί», Αυτόν που δέ χωρει ό ουρανός καί ή γή.
Αιτία όλων αυτών τών θαυμάσιων, ήταν οί πολλές άρετές που κοσμούσαν την ψυχή
της καί προπάντων ή βαθειά ταπείνωση που είχε, γιά τήν οποία ό Αγιος Νικόδήμος
ό Αγιορείτης, γράφει: « ου μόνον εις βάθος είχεν την ταπείνωσιν έρριζωμένην ή
Θεοτόκος, άλλά καί εκ τής καρδίας, ώς άπό πηγής άναβλΰζουσα, έπλημμΰρει καί εις
όλα τά εξωτερικά μέλη του παναμώμου αυτής σώματος, καί εις τά σχήματα δηλαδή
καί εις τά κινήματα καί εις τά λόγια καί εις τόν ένθεον αυτής χαρακτήρα καί
είδος, ή ταπείνωση έλαμπεν ώς ό ήλιος».
Καί ό Νικόλαος ό Καβάσιλας, πρίν άπό τόν
άγιο Νικόδημο, έγραφε: «... μόνη άπ’ όλους τους άνθρώπους όλων τών εποχών
άντιστάθηκε άπό την αρχή ώς τό τέλος σέ κάθε κακία. Καί μέ τή στάση της αυτή
νίκησε κάθε κακό. Καί έφτασεν ή άρετή μιας ψυχής νά σταματήσει τήν κακίαν τών
άνθρώπων τόσων αιώνων» Καί καταλήγει μέ τό συμπέρασμα ότι, « Άν ή Παρθένος δέν
τηρούσε αυτή τή στάση καμιά πιά ελπίδα δέ θά άπέμενε στόν άνθρωπο».
Ό άγιος Γρηγόριος ό Παλαμάς, γιά τήν
προσπάθεια καί τά κατορθώματα τής Παρθένου, λέγει: «Έχρειάστηκε νά άγωνισθει
διά πολλοΰ χρόνου ή Παναγία, γιά νά φθάσει τήν χωρίς περαιτέρω άκραν άγιότητα.
Καί τό θαυμαστόν είναι ότι παρουσίασεν άπό τήν νηπιακήν της άκόμα ήλικία, όχι
άπλώς ώριμη κρίση, άλλά θά λέγαμε άγγελική, ώστε νά βρει σάν φυσικό νά
έγκαταλείψει τους γονείς της καί ό,τι τή συνέδεε μέχρι τήν ηλικία τών τριών
ετών καί νά προσδράμει πρός τόν άρχιερέα, γιά νά είσαχθει στά 'Άγια τών Αγίων».
Καί σ’ άλλο μέρος, ό ίδιος, γράφει: « Καί
λοιπόν όσα χαρίσματα έμοιράσθησαν σ’ όλους τους άπ’ αίώνος αγίους καί όσα
άξιώματα έλαβον όλοι όμοΰ οί του Θεοΰ φίλοι, τόσον οί άγγελοι όσον καί οί
άνθρωποι, όλα αυτά τά έσΰναξεν εις τόν εαυτό της ή Παρθένος καί μοναχή έχει τά
προνόμια πάντων. Καί όχι μόνο τούτο, άλλα καί περισσεύει άκόμη άπό αυτά τόσον
άσυγκρίτως, ώστε νά ύπερεκχέει εις εκείνους όπου την τιμούν δαψιλείς καί
πλούσιας τάς χάριτας».
Μελετώντας τη θεάρεστη ζωή τής Παρθένου
Μαρίας άντιλαμβανόμαστε ότι αυτή υπήρξε μιά σύνθεση θείας χάρης καί άνθρώπινης
βούλησης. Τό προπατορικό άμάρτημα έμεινε μέσα της άνενέργητο επειδή ή ίδια είχε
τό νοΰ της στραμμένο στήν άγάπη του Θεοΰ καί γιά τοΰτο ξεχώρισε άπό τίς άλλες
παρθένες καί άνάπτυξε τέτοια χαρίσματα που ξεπέρασε τους πάντες καί τά πάντα.
Καί όπως λέγει καί ό άγιος Έπιφάνιος: « Θεοΰ μόνον έξηρϊ\μένον, νπερτέρα πάντων
ή Παναγία Παρθένος» καί γι’ αυτό είναι άξια κάθε τιμής.
Καί ή όρθόδοξή μας Εκκλησία γιά νά δοξάσει
τό Θεό καί νά τιμήσει τήν Παρθένο, όρισε τό Θεομητορικό κύκλο των εορτών καί
δίνεται ή ευκαιρία σέ κάθε πιστό νά συμμετέχει πανηγυρικά λατρεύοντας τό Θεό
καί τιμώντας τήν Παναγία που έγινε αιτία τής σωτηρίας μας.
Έτσι γιά μάς τους ’Ορθόδοξους χριστιανούς
ή Παναγία Μητέρα του Ίησοΰ είναι, μετά Θεόν, τό πιό ιερό πρόσωπο, τό πιό άγιο,
τό πιό λατρευτό. Όπως λέγει καί ένας Πατέρας τής Εκκλησίας: « Ή Παρθένος ώς
Θεομήτωρ έξόχως των άλλων άπασών τίμμτέα καί θανμαστέα». Αυτό είναι μιά
πραγματικότητα καί φαίνεται άπό τό πλήθος των ναών που είναι άφιερωμένοι στό
όνομά της, άλλα καί άπό τά πλήθη των πιστών που συρρέουν στους ναούς τίς μέρες
που γιορτάζει. Γι’ αυτό καί εμείς, μ’ αυτή τη μικρή μας προσπάθεια, θέλουμε
ολόψυχα νά τιμήσομε την Παναγία Μητέρα του Λυτρωτή μας, παρουσιάζοντας τά
διάφορα στάδια τής ζωής της, έτσι που νά έχουν οί άπλοι χριστιανοί μας μιά
ορθόδοξη εικόνα. Μιά εικόνα παρμένη άπό τη συλλογή τής ορθόδοξης Παράδοσης, που
ζωγράφισε ό κάλαμος τών θεοφόρων Πατέρων τής Εκκλησίας, γιά νά γνωρίζουν καί νά
τιμούν ορθόδοξα την Παρθένο καί Θεοτόκο Μαρία.
Επειδή οί αιρετικοί, τέκνα του διαβόλου,
φθονούν τη δόξα τής Θεοτόκου, μέ μανία προσπαθούν νά την μειώσουν καί νά τη
ρίξουν στά μάτια τών πιστών μέ διάφορες συκοφαντίες. Αυτές τίς συκοφαντίες τίς
άνατρέπουμε μέ επιχειρήματα καί άποδείξεις, γιά νά στερεώνονται οί πιστοί καί
νά καταισχύνονται οί μισαλλόδοξοι αιρετικοί, χιλιοστές καί άλλοι.
Γιά μάς ή Παρθένος Μαρία
« Είναι ή κλϊμαξ τής ζωής
ή βίβλος των άρρήτων
είναι ό θρόνος τον Θεού
καί κύλιξ (δοχείο) των χαρίτων» (Κ.
Καλλίνικος)
Εισαγωγή στο Ορθόδοξο
Διαδίκτυο από το Βιβλίο :
Η ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΜΑΡΙΑ Η
ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
Χαραλάμπους Νεοφύτου
Πρεσβυτέρου
Η μορφοποίηση κειμένων
και εικόνων έγινε από τον Ν.Β.Β
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση σε Ορθόδοξα Ιστολόγια ,
για μη εμπορικούς σκοπούς με αναφορά Πηγής το Ιστολόγιο
© ΠΗΔΑΛΙΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
http://www.alavastron.net/
Αναρτήσεις
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου